Συνεχή ενημέρωση

Εξελίξεις

Η διαρκής ενημέρωση αποτελεί υποχρέωση του ιατρού. Στο χώρο της ιατρικής, η ανανέωση των γνώσεων, η χρήση σύγχρονων μεθόδων, η παρακολούθηση σύγχρονης βιβλιογραφίας και η ενεργός συμμετοχή και συνεδριακή παρακολούθηση σε παγκόσμιο επίπεδο είναι απαραίτητα.

 

Απο τον ιατρό εκπονούνται ερευνητικά πρωτόκολλα με στόχο την δημοσίευσή τους σε έγκυρα και αναγνωρισμένα Ελληνικά και Διεθνή επιστημονικά περιοδικά.

 

Αυτόλλογα καλλιεργημένα χονδροκύτταρα

 

Οι βλάβες του αρθρικού χόνδρου, είναι το πρώτο στάδιο για την ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας. Δηλαδή την ολική καταστροφή της άρθρωσης, που συνήθως απαιτεί βαριές επεμβάσεις αντικατάστασης με μεταλλικά προθέματα.
Το πρόβλημα είναι η αδυναμία του αρθρικού χόνδρου να επουλωθεί. Σε βλάβες μεγαλύτερες από 2 – 3 τετραγωνικά εκατοστά η αποκατάσταση είναι αδύνατη. Σύγχρονη μέθοδος θεραπείας, είναι η μεταμόσχευση αυτόλογων χονδροκυττάρων (από τον ίδιο τον ασθενή). Αυτό μέχρι πρόσφατα, γίνονταν σε 2 στάδια 1) αρθροσκοπική αναγνώριση των βλαβών και λήψη υγιών χονδροκυττάρων, αποστολή τους σε ειδικά εργαστήρια του εξωτερικού για καλλιέργεια και 2) ανοικτή δεύτερη επέμβαση τοποθέτησης των καλλιεργημένων χονδροκυττάρων επί των βλαβών. Σήμερα υπάρχει πλέον η δυνατότητα θεραπείας σε ένα μόνο στάδιο με την απομόνωση εντός του χειρουργείου των αυτόλογων χονδροκυττάρων και την άμεση τοποθέτησή τους επί της βλάβης. Σήμερα γίνεται αρθροσκοπική εφαρμογή, χωρίς ανοικτή επέμβαση, με σημαντικά οφέλη στο χρόνο νοσηλείας και αποκατάστασης των ασθενών.

 

Συρραφή μηνίσκων

 

Επίκαιρο θέμα της ορθοπαιδικής αποτελεί η διάσωση του μηνίσκου. Ο μηνίσκος είναι ένα «μαξιλάρι» ανάμεσα στο μηρό και την κνήμη, με σκοπό την προστασία των χόνδρων. Η ρήξη του διαταράσσει την άρθρωση προκαλώντας χόνδρινες βλάβες. Η κλασσική αφαίρεση του μηνίσκου δημιουργεί προβλήματα στην άρθρωση με αύξηση των φορτίων που ασκούνται στις αρθρικές επιφάνειες. Η αποκατάσταση του μηνίσκου με συρραφή δεν είναι πάντα εφικτή. Αποτελεί πρώτη επιλογή σε νέους ασθενείς, με πρόσφατες ρήξεις που αφορούν την αιματούμενη ζώνη του μηνίσκου, δηλαδή την περιφέρειά του που έχει αγγείωση.

 

Πλαστικά μηνισκικά εμφυτεύματα

 

Τεχνική μικροκαταγμάτων σε χόνδρινες βλάβες.
Μικρές σε έκταση χόνδρινες βλάβες, κάτω των 2 τετραγωνικών εκατοστών, αντιμετωπίζονται επιτυχώς με μικροκατάγματα. Μετά από ριζικό αρθροσκοπικό καθαρισμό της βλάβης, με ειδικό αρθροσκοπικό εργαλείο γίνονται μικρές οπές στο οστό. Ο σκοπός είναι η επικοινωνία του υποχονδρίου οστού με την άρθρωση. Αυτό προκαλεί μεταφορά πολυδύναμων κυττάρων από το εσωτερικό του οστού, στην επιφάνεια αυτού. Τα κύτταρα αυτά, παράγουν υλικό που μοιάζει πολύ με τον υαλοειδή χόνδρο, με περισσότερα ινώδη στοιχεία (ινώδης χόνδρος). Αυτό είναι αρκετό για την καλή λειτουργία της άρθρωσης χωρίς σημαντικά προβλήματα στο μέλλον.

 

Ολική αρθροπλαστική ισχίου -γόνατος.

 

Οι ολικές αρθροπλαστικές, αποτέλεσαν την τελευταία 50ετία επανάσταση στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας. Καταπολέμησαν την αναπηρία και ανικανότητα που βιώνει ο ασθενής, επαναφέροντας την ποιότητα ζωής. Οι επεμβάσεις αυτές απαιτούν εκτεταμένες τομές, αποκολλήσεις μυών και τενόντων και μεγάλο χρόνο αποκατάστασης.
Η ελάχιστη χειρουργική παρεμβατικότητα αποτελεί πλέον επιλογή και στις εγχειρήσεις αυτές. Η μέθοδος MIS (Minimally Invasive Surgery) αφορά την ολική αρθροπλαστική. Με δερματική τομή 8 – 9 εκατοστών (20 – 25 στην κλασσική μέθοδο), και χωρίς διατομή μυός ή τένοντα, αντικαθίσταται η φθαρμένη άρθρωση του ισχίου. Πλεονέκτημα κοσμητικό, αιμορραγία ελάχιστη, κινητοποίηση άμεση (πρώτο 24ωρο) και αποκατάσταση – επιστροφή στις δραστηριότητες εξαιρετικά γρήγορη.

 

Πρόσθιος χιαστός – Ρήξη

 

Η ρήξη του προσθίου χιαστού συνδέσμου αποτελεί την αρχή του τέλους του γόνατος. Η συνδεσμοπλαστική του ΠΧΣ αποτέλεσε θεραπευτική λύση πολλών δεκαετιών. Οι σύγχρονες τεχνικές προσφέρουν απο μη επεμβατικές λύσεις, έως ελάχιστα επεμβατικές διαδικασίες με άριστα και άμεσα αποτελέσματα.
Ο αυξανόμενος αριθμός αναθεωρήσης παλαιότερων συνδεσμοπλαστικών και οι απαιτήσεις των ασθενών για πλήρη και ασφαλή επιστροφή στις δραστηριότητες που επιθυμούν, απαιτούν νέες χειρουργικές προοπτικές με σύγχρονα πρωτόκολλα αποκατάστασης.